królować

królować
{{stl_3}}królować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}krulɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}sprawować rządy{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}dynastia: {{/stl_40}}{{stl_14}}herrschen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}regieren {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_27}}przen {{/stl_27}}{{stl_13}}wybijać się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}człowiek{{/stl_40}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_40}}kolor: {{/stl_40}}{{stl_14}}vorherrschen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}dominieren {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_27}}przen {{/stl_27}}{{stl_13}}górować{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\królować nad czymś {{/stl_22}}{{stl_14}}etw überragen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}über etw {{/stl_14}}{{stl_53}}+dat {{/stl_53}}{{stl_14}}thronen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}geh{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • królować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, królowaćluję, królowaćluje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę królewską, panować w królestwie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • królować — ndk IV, królowaćluję, królowaćlujesz, królowaćluj, królowaćował «sprawować rządy w królestwie, panować w królestwie» Dynastia Jagiellonów królowała w Polsce wieki. przen. a) «zajmować najważniejsze miejsce, przodować, wybijać się, panować» W… …   Słownik języka polskiego

  • królowanie — n I rzecz. od królować …   Słownik języka polskiego

  • panować — ndk IV, panowaćnuję, panowaćnujesz, panowaćnuj, panowaćował 1. «być władcą, panem kraju; władać, królować» Dynastia Burbonów panowała w Hiszpanii. ∆ hist. Dom panujący «rządząca dynastia, rodzina panującego władcy» przen. Lew panował wśród… …   Słownik języka polskiego

  • tronować — ndk IV, tronowaćnuję, tronowaćnujesz, tronowaćnuj, tronowaćował książk. «siedzieć na tronie; siedzieć jak na tronie, zajmować naczelne miejsce; królować» Tronował ponad pół wieku …   Słownik języka polskiego

  • rzązić — 1) Być najlepszym; królować Eng. To be the best; to dominate 2) Bawić się lub świętować, zwłaszcza hucznie Eng. To carouse or celebrate …   Słownik Polskiego slangu

  • panować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, panowaćnuję, panowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być władcą, sprawować władzę; królować, rządzić jako władca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jagiellonowie panowali w Polsce do 1572 r …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”